Πεντεδέκας, Κωνσταντίνος

(Ιωάννινα τέλη 18ου αι. – Ναύπλιο 1833). Ηπειρώτης έμπορος και μέλος της Φιλικής Εταιρείας. Σπούδασε στη γενέτειρά του και στη Μολδαβία, όπου και εγκαταστάθηκε τελικά, για να επιδοθεί στο εμπόριο. Το 1816, όταν βρισκόταν στη Μόσχα, μυήθηκε στη Φιλική από τον Νικόλαο Γαλάτη και με τη σειρά του κατήχησε κι αυτός το 1817 τον Αδαμάντιο Βέλκο, το 1818 τους Μιχάλη Λαζάρου Στέλιο, Γεώργιο Λασάνη, Ανδρέα Χατζή Παντελή Μυταρά, Σπυρίδωνα Παπαπάνου, Χατζη-Νικόλαο Καλαβρυτινόπουλο, Ιωάννη Πολυχρονιάδη, Γεώργιο Παυλίδη, Γεώργιο Σωτήρα Ταφραλή, Μιχαήλ Χρισταρή, Παναγιώτη Αναστασίου Πάνου, Στέργιο Βυζάντιο Αργυρόπουλο, αρχιμ. Βασίλειο Συναγοβίου, Νάνο Χριστοδούλου Περδίκη, Κωνσταντίνο Δεληγιάννη, Δημήτριο Βλαχόπουλο, και το 1819 τον Στέργιο Ιωαννίδη και τον Επαμεινώνδα Μαυρομμάτη. Ο αριθμός των μυημένων αυτών δείχνει την εξαιρετική δραστηριότητα του Π., ο οποίος ωστόσο, εξαιτίας του εριστικού του χαρακτήρα, δημιούργησε σύντομα στη Μολδαβία και στην Κωνσταντινούπολη σοβαρά προβλήματα για την ηγεσία της Φιλικής, ιδιαίτερα ύστερα από τη σύγκρουσή του με τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο. Τον Αύγουστο του 1818 ανέλαβε να συγκρατήσει τον Νικόλαο Γαλάτη από τις υπονομευτικές του ενέργειες. Μετά την έκρηξη της Επανάστασης στις παραδουνάβιες ηγεμονίες έλαβε μέρος στη μάχη του Δραγατσανίου (7 Ιουλίου 1821). Αργότερα κατέβηκε στην Ελλάδα και πολέμησε σε διάφορα μέτωπα. Το 1828 ο Π. κυκλοφόρησε ελληνική μετάφραση του έργου Ο φυσικός νόμος ή φυσικαί αρχαί της ηθικής.